Iedereen is anders en dat is zeker oké! Reporter Ilya (10) heeft zelf een beperking en stelde voor aan zijn klas om een persoon met een beperking te interviewen. Zijn klasgenoten Yuki (11), Dali (11), Amura (10), Sus (11) en Daan (12) vonden dit zeker een goed idee. Ze kennen ook zelf heel wat mensen die een beperking hebben. Het klikte meteen met David, een volwassen man met een mentale beperking. Hij verblijft in het Roerhuis, een Leuvense organisatie die opvang en activiteiten aanbiedt aan volwassenen met een beperking. Ook nodigde de reporters Ina uit, een leidster bij de AKABE scouts te Heverlee. Zij kon de klas van alles bijbrengen over mensen met een beperking.
Naam: David
Leeftijd: 35 jaar
Woont in Het Roerhuis
Een leuk persoon!
Een beperking... wat is dat?
Welke beperking heb jij?
Een mentale beperking betekent dat je op een gegeven moment stopt met leren, dit kan bijvoorbeeld rond de babytijd zijn.
Begeleidster David: Mentaal is David 7 jaar. Dit merk je voornamelijk op het vlak van praten, lezen en schrijven.
Hoe voelt het om een beperking te hebben?
David: Zelf weet ik niet dat ik een beperking heb. Het is hoe ik ben.
Ben je ooit gepest geweest of uitgescholden en hoe ging je daar met om?
David: Dat gebeurde wel eens op school, maar nu zit ik niet meer op school. Aan pesten doen wij niet mee in Het Roerhuis! Niemand vindt pesten leuk, maar het beste was voor mij om dat gewoon te negeren.
Aan pesten doen wij niet mee in Het Roerhuis!- David
Hoe gaat het verder met jou?
Vertel eens wat over je leven/dagbesteding en hobby’s.
David: Het gaat goed, de begeleiding zorgt goed voor mij. We doen veel leuke activiteiten zoals zwemmen, sporten, soep maken, wafels bakken, kaarsen maken,…. Zo kan ik nog een tijdje verder gaan (lacht). Mijn hobby’s zijn wandelen en fitnessen. Ik luister graag muziek zoals Metallica en ga graag naar feestjes die hier in de groep worden georganiseerd. Ook neem ik deel aan de Special Olympics, ik ben zelfs al eens gewonnen!
Kan je doen wat je wil of is daar een planning voor?
David: Ieder heeft zijn eigen taak in de groep, ik moet altijd de frigo poetsen in het weekend en door de week moet ik de thermossen uitspoelen…
Begeleidster David: Ze hebben een weekplanning en er worden leuke activiteiten voorzien. Ze hebben een eigen kamer en er is een living en keuken die ze samen delen.
Hoe vordert het liefdesleven?
*Zucht* Ik heb tegen mijn begeleider vertelt dat ze voor mij een lief moest zoeken tijdens een activiteit (lacht). Natuurlijk sta ik open voor een liefdesleven en maakt het mij niet uit of de persoon in een rolstoel zit of niet. Het voornaamste is dat ik er zekerheid in wil hebben.
Komen er veel vrienden of familie langs?
Mijn mama komt vaak op bezoek. Maar ik woon met nog 10 anderen en die voelen als familie net zoals de begeleiding.
Wat we ons nog afvroegen
Heb je jouw school afgemaakt?
David: Ik ben naar een speciale school gegaan tot mijn 18de en sindsdien ga ik naar het dagcentrum.
Wat zijn jouw hulpmiddelen?
David: Als ik mij wat slecht voel dan luister ik graag naar muziek.
Begeleidster David: We gebruiken veel iconen omdat de meeste bewoners niet goed kunnen lezen. Zo krijgen de bewoners een boodschappenlijstje met foto’s in de plaats van woorden. Sommigen bewoners kunnen ook niet praten en dan gebruiken we gebarentaal.
Hebben jullie dieren?
David: Kippen komen er binnenkort in de tuin van het Roerhuis, maar dieren zoals honden hebben we niet. Het Roerhuis voorziet wel elke woensdag een daguitstap naar een boerderij voor degene die dit graag willen.
Naar welke dieren ga je graag naartoe als je in de boerderij bent?
David: Ik ga graag naar de hondjes want die zie ik het liefst.
Wij bedanken David voor het leuke interview en hebben nog wat brandende vragen klaarstaan voor Ina die ons alles kan vertellen over de AKABE!
AKAWAT?
Waar staat AKABE voor?
Ina: AKABE staat voor Anders KAn BEst. Kindjes met een beperking zijn misschien een beetje anders, maar dat kan best!
Welke spelletjes spelen jullie zoal op de AKABE?
Ina: Om de twee weken op zondag hebben wij van 14u tot 17u een activiteit. Net zoals een andere Scouts of Chiro dat heeft. Wij gaan graag naar het bos, knutselen graag en doen vaak aan sport. Daarnaast gaan wij ook elk jaar op kamp. Daar koken wij, doen we aan staptochten en kajakken we de rivier door. Wij proberen zo veel mogelijk een jeugdbeweging na te streven die dezelfde activiteiten doet. AKABE is en blijft een echte jeugdbeweging op maat van onze leden.
Over beperkingen, hulpmiddelen en tips
Welke beperkingen zijn er eigenlijk allemaal?
Ina: Er zijn veel verschillende beperkingen maar hier focussen we niet op Welke specifieke beperking het kindje heeft, is niet zo relevant voor ons. Het is belangrijker hoe we met het kindje omgaan. We hebben relatief veel kindjes met het Syndroom van Down en met Autismespectrumstoornissen. Ook zijn er kindjes die doof zijn of in een rolstoel zitten. Het is dus een heel uiteenlopende groep.
Welke hulpmiddelen gebruiken jullie?
Ina: Voor kindjes die moeilijk te been zijn gebruiken we een looprekje of een rolstoel. Ook gebruiken we pictogrammen!
Zijn er enkele tips om het best te communiceren met kinderen met een beperking?
Ina: Om te beginnen is communicatie erg belangrijk omdat de kindjes graag willen weten wat er allemaal gebeurt. Wat wij vaak gebruiken op kamp zijn picto’s of pictogrammen. Op kamp hebben we een pictobord, daar staat dan op hoe de dag gaat verlopen. Zo kunnen de kinderen zien wat er die dag allemaal gaat gebeuren. Voor sommige dove kindjes gebruiken we SMOG (spreken met ondersteuning van gebaren), een soort van gebarentaal om zo korte dingen uit te leggen. Dit is wel vrijblijvend maar wij doen vaak aan vormingen om dit aan te leren.
Een jeugdbeweging zoals een ander, maar dan op maat
Hoe gaan jullie om met de kinderen?
Ina: Wij gaan gewoon om met deze kinderen alsof het eender welk kind zou zijn. Het is een beetje leren, maar dat is juist hetzelfde als met een andere persoon. Het is altijd een beetje zoeken hoe je het best met iemand kan omgaan en dat hangt ook van kind tot kind af.
In elke groep op de jeugdbeweging kan het wel eens voorvallen, maar hoe gaan jullie om met ruzie in de groep?
Ina: Wij proberen steeds zo snel en kordaat mogelijk te handelen. Hierna gaan we praten met de kindjes om te vragen hoe dit is tot stand gekomen. Hier stellen wij vragen over waar ze nood aan hebben en of ze het willen goedmaken met elkaar.
Kunnen de kinderen allemaal goed samenspelen met elkaar?
Ina: Over het algemeen kunnen de kindjes het allemaal goed vinden met elkaar. Zoals bij andere jeugdbewegingen werken wij ook in takken of leeftijdsgroepjes. Wij hebben er vijf: kapoenen, kawellen, jonggivers, givers en jins. Het is niet helemaal op leeftijd, maar eerder op wanneer we vinden dat het tijd is dat het kindje kan verdergaan naar de volgende tak. Als er leden niet zo goed overeenkomen is dat een uitdaging voor ons om daar mee om te gaan.
