Dromen tussen boeken

Bibliotheek Tweebronnen bruist van de creatieve ideeën. Tussen verhalen van grote en kleine schrijvers gaan een hele hoop kinderen aan de slag. Tijdens verschillende workshops geven zij hun persoonlijke visie op hun stad. Wat loopt er goed in Leuven? Wat kan beter? Wat is hun ultieme wens of droom? Wij ontdekken het samen met Lieve (11) en Jacob (10).

Lieve en Jacob stralen allebei. Je krijgt immers niet vaak de kans om te overnachten tussen de boekenrekken.  Vandaag kan het. Matrassen worden opgepompt en slaapzakken uitgerold. Opgewonden kinderstemmen klateren door de gangen. Zo’n vijftig kinderen staan te popelen om hier, in deze unieke setting, hun stem kracht bij te zetten. Vandaag bekijken we Leuven door hun ogen. Met al haar mogelijkheden, gebreken, troeven en dromen natuurlijk…

Lieve: Wauw, wat een cool idee om hier te overnachten. Ik kom hier elke maand met de klas te een boek te kiezen, maar dat is toch wel anders dan nu. De bib is nu helemaal voor ons, er zijn geen andere mensen. Ik hoop echt dat ik straks een leuke plek vind tussen de boekenrekken, liefst waar ik zelf altijd boeken kies. Al ben ik wel een beetje bang dat mijn matras er niet gaat tussen kunnen, die is echt mega-dik.

Jacob: Het is wel raar om hier ’s avonds te zijn. Normaal gezien kom ik hier overdag om leuke boeken uit te kiezen. Ik ben gek op de verhalen van Anthony Horowitz. Die zijn altijd reuzespannend. Ik ben altijd zo nieuwsgierig wie de dader is. Vandaag kijk ik echt uit naar de activiteiten. Die lijken me allemaal zo cool.  

We bouwen een stad

Nadat iedereen zijn honger heeft kunnen stillen met spaghetti, gaan de activiteiten van start. Terwijl de ene groep een boekenbouwsel in elkaar puzzelt, gaat de andere aan de slag samen met een echte rapper. Ook de ruiten van de bib ontsnappen niet aan de creatieve kinderhanden en worden voorzien van tekeningen. Ieder geeft op zijn manier zijn ideale stad vorm, of dat nu met woord, beeld of geluid is doet er niet toe. 

Jacob: We zoeken in boeken naar woorden die ons inspireren. Woorden waarop we onze droomstad kunnen bouwen. Vervolgens knippen we de letters van die woorden uit en hangen ze aan nylondraadjes. Ik ga alvast op zoek naar woorden die iets te maken hebben ruimte. Wij hebben thuis een kleine tuin, daarom ga ik vaak ergens anders spelen. Aan Hal 5 is er een toffe beweegruimte waar je kan klimmen en spelen. Zo zouden er best meer plekken mogen komen. Plekken waar mensen samen komen om te spelen of gewoon een praatje te slaan. Of ik nog ergens van droom? Wat meer groen zou ik ook wel leuk vinden en een manier om de armen in onze stad een beetje te helpen. Ik weet zelf nog niet goed hoe, maar dat zou toch moeten lukken

Lieve: In onze groep schrijven we allemaal een echte rap. Eerst fantaseren we over onze ideale stad, die ideeën proberen we dan in onze tekst te verwerken. Eigenlijk is het een beetje zoals een gedicht schrijven. Dat lukt me wel. Ik maak me best wel zorgen over het drukke verkeer in Leuven. Vooral al die bussen vind ik gevaarlijk. Misschien moeten we allemaal wat vaker te voet of met de fiets gaan. Al snel staat mijn rap op papier. Ik heb zelfs tijd over om de anderen in mijn groep wat te helpen. 

De rap van Lieve

Yow, ik wil een zwembad vol met snoepjes.

En elke dag minstens 20 koekjes.

Veiliger verkeer in de stad.

Bussen blijven weg, enkel fietsers op het pad.

En als je niet kunt slapen, neem een moppenboek.

Dat is het medicijn dat ik zoek.

Ik wil een gratis museum van chocolade.

Waar ik sowieso elke vrijdag naartoe ga.

Zebra’s lopen in het rond, echt overal.

Ze zijn er om samen te spelen met de bal.

Een snoepsushibar, dat is wat er mist.

Echt heerlijk, het snoep geven ze een eigen twist.

Ik wil een blauwe helikopter, dat lijkt me cool.

Of toch met de fiets? Wat zegt je gevoel?

Elke dag een lekje aan de lollyboom.

Dat ze eeuwig blijven groeien, dat is mijn droom.

En als kers op de taart een mega tv.

Samen met de stad lekker voetbal kijken, olé.