Cultuur

Steengoed & Keicool

14 juni 2018
Door:  Kabaal
Foto's:  Jef Lemmens
Op bezoek in STUK tijdens de speelpleinweek.

In het spoor van Mathias (8) en Noah (7) ontdekken we de expo ‘This Rare Earth – Stories from Below'. Samen met hun leeftijdsgenoten trokken deze bikkels naar STUK om te proeven van de tentoonstelling. Ze gaven hun ogen goed de kost.


Noah: 
In het begin moesten we wel veel trappen doen. Ik dacht dat er geen einde aan kwam. Gelukkig was er boven een Japanse tuin om ‘Zen’ te worden. Ik dacht eerst dat dat ‘zand’ betekende. De mevrouw van het museum vertelde ons dat het eigenlijk betekent dat je daar tot rust kan komen. Dat heb ik dan ook maar meteen uitgetest.


Ik dacht eerst dat zout alleen diende om op je frietjes te doen…
- Mathias


Mathias: Ja, die Japanse tuin was echt cool. Er waren grote rotsen om op te zitten en er stonden hier en daar zelfs planten tussen de stenen. De muur van zoutstenen was ook leuk. Ik dacht eerst dat zout alleen diende om op je frietjes te doen, maar daar zou niet veel van over blijven onder deze zoutblokken.

Weetjes

Noah: 

  • Er waren ook stenen uit grotten. Die stalagtieten groeien super langzaam. Ze doen er 10 000 jaar over om zo groot te worden als ik. Dat is echt kei-lang.

Mathias:

  • Volgens mij kuisen ze graag in Japan. Toen we uit de Japanse tuin kwamen hingen onze voeten vol stof. De kuisvrouw gaat haar werk hebben met al die voetafdrukken!
  • Er is ook een steentje uit echt sterrenstof. Dat regent neer op de aarde. Ik vraag me wel af hoe ze dat stof gevangen hebben. Met een netje misschien?

Komen jullie nog terug naar de tentoonstelling?

Noah: Ja, dat ga ik zeker aan mama vragen. Ik wil nog komen kijken naar de pratende rotsen. Er zijn ook pakken waarin je kan voelen hoe een aardbeving voelt. Die wil ik graag nog eens komen testen.  Dan kan ik ineens de spelletjes en raadsels in het boekje oplossen.

Zin om samen met je kind een bezoekje te brengen aan de expo? Speciaal voor de jongste bezoekers ontwikkelde STUK een ‘Uitstipgids’. Beleef samen de tentoonstelling op een actieve manier. De verschillende opdrachten zetten aan tot denken, praten, maar vooral tot samen kunst beleven.