Terwijl de meeste Leuvenaars lekker warm binnen bij de haard blijven zitten, trekt de Damiaanscouts van Wilsele richting Ladeuzeplein. Ze zijn helemaal klaar om te verdwalen in eigen stad. Ter plekke staan ze oog in oog met het pop-up doolhof van Papaya Events, een groep Leuvense studenten.
Vlak voor de ingang ontmoeten we Leander (13) en Gitte (12). Samen met hen duiken we het doolhof in om gezellig verloren te lopen samen met de rest van de groep. Al snel wordt er heen en weer gerend, tips worden doorgegeven of geroepen. Kortom, een gezellige chaos vol raadsels en doodlopende straatjes.
Van raadsel naar raadsel
Leander: Ik vond die raadsels echt geweldig, al moesten we af en toe toch wel serieus nadenken. Vooral bij het raadsel met de kamer waar we in konden kijken. We waren volledig fout begonnen. Ook bij die vraag over het snoepje liep het wat moeilijker, maar uiteindelijk hebben we altijd de oplossing gevonden. Zo ontdekten we wat de code was om te ontsnappen aan het doolhof. Die moesten we bij de uitgang intoetsen op een cijferpaneel. Gelukkig ging de deur direct open.
Gitte: (lacht) Wij begrepen echt niets van die raadsels. Die hebben we gewoon overgeslagen. Wij hebben onze weg gezocht door al die smalle gangen en soms ook gewoon de andere groepjes gevolgd. Dat was ook plezant, met al die verborgen hoekjes en kantjes. Op het einde hingen er overal prenten van vlaggen en mensen, maar ik heb geen idee waarom. Bij de uitgang zijn we mee met een ander groepje naar buiten geglipt. Slim van ons, toch?
Koude voeten, hete pasta
Gitte: Het was wel echt koud, gelukkig was er geen wind in het doolhof. Dat viel al mee. Doordat we heel de tijd rondliepen en lachten, heb ik de kou niet zo gevoeld. Al moet ik wel toegeven dat ik aan het eind echt koude handen had. Het waren net ijsklompjes.
Wij zijn van de scouts. Wij laten ons niet zomaar tegenhouden door een beetje kou.- Leander
Leander: Wij zijn van de scouts. Wij laten ons niet zomaar tegenhouden door een beetje kou. Na het doolhof konden we ons verwarmen aan heerlijk warme pasta. Die kregen we gewoon gratis. Heet water in het potje, even wachten en we konden beginnen eten. Al vond niet iedereen de pasta even lekker, hij was wel zalig warm. Ik heb me alleszins goed geamuseerd. Er zouden best meer van dit soort activiteiten mogen zijn hier in de buurt. Dan kunnen we daar elke week naar toe met de scouts. Dat lijkt me de Max!
Gitte: Of gewoon met onze ouders en broers en zussen. Ik denk dat ze dit ook echt wel cool zouden vinden. Ik vond het alleszins geweldig!
